360 degrees

Trekvogels vliegen naar warmere oorden in de winter. Wel deze Belgische vogel heeft warmere Hawaiiaanse oorden opgezocht. Na 88 dagen in de USA en Canada is het nu tijd om terug te vliegen. 

 Op mijn laatste dag in de USA ben ik terug naar Seattle's Space Needle gegaan, voor een "before and after" foto. Als je er een ticket koopt voor het uitkijkplatform, nemen ze namelijk een foto van je. Die mag je eens je op 160 meter hoogte zit gratis doormailen naar je familie. Wel hier is de "voor en na foto".

11 december 2012

3 maart 2013

Zoek de 7 verschillen ! Uiterlijk is er waarschijnlijk niet zoveel veranderd, maar tijdens de 88 dagen heb ik wel een heel kleurenpalet aan ervaringen mogen meemaken die niet vast te leggen zijn op foto. Net zoals het 360 graden uitzicht dat je hebt op de top van de Space Needle nooit op foto vast te leggen is. "Nothing beats reality". En zelfs dan blijft het mijn realiteit ... want iedereen bekijkt de wereld door zijn eigen cameralens.

Sommige mensen zien beter het overzicht, andere zien de details. Sommige mensen zien veelal de zonnige kant van het leven, voor anderen is het leven eerder een druilerige herfstdag .. met hier en daar een opklaring :-)

Soms is het ook interessant om de wereld die je voor je ziet eens door een spiegel te bekijken. Zoals deze gespiegelde blik op downtown Seattle, getrokken op het uitkijkbalkon van de Space Needle. (160 meter hoog) 

Wat zien we al we in de spiegel kijken ? De naakte waarheid of een gephotoshopte versie van die werkelijkheid ? Zien we onze gebreken of zien we de schoonheid ... the beauty or the beast :-)

What do you see when you look in the mirror ?

Bij mijn verblijf in Hawaii was de werkelijkheid die ik voorgeschoteld kreeg, niet altijd degene zoals ik die op de spiegel van mijn verwachtingen had geprojecteerd. De eerste week dat ik op Kauai was, was het stormachtig weer met dagelijks wel een aantal buien. Was dit het altijd zorgeloos zonnige Hawaii ? 

Maar wat op het eerste zicht spelbrekers leken, werden al snel bondgenoten. De buien schotelde me iedere dag de prachtigste regenbogen voor ! De stormwind was een lokroep voor de kite- en windsurfers, die me entertainde met hun acrobatische sprongen op de woelige zee.

Later ontdekte ik, dat ik aan de regenachtige windzijde van het eiland zat die eerste week. Op het eiland was er ook een plaats waar bijna altijd de zon scheen.

De Hawaii-eilanden zitten vol met van die weerstegenstellingen. Elk eiland heeft een regenachtige kant en een zonnige kant. Zo leer je de verborgen schoonheid van elk weertype kennen. Ook de zonnige zijde heeft een schaduwkant ... want er groeit bijna niets, en de regenkant heeft een zonnige kant in de vorm van de weelderig groene natuurpracht.

Zodra ik de zee van verwachtingen die ik meegebracht had uit België kon loslaten, zag ik dat elke situatie die me voorgeschoteld werd wel okey was. In de meeste gevallen was het niet de regen die de spelbreker was, maar het waren eerder mijn gedachten over die regen.

Zo kreeg ik op de terugtocht van de Kalalou valley te maken met stormwind en bakken regen uit de lucht. Het werd een dag die ik niet snel meer zal vergeten. De weersomstandigheden maakte de trektocht een stuk avontuurlijker !

Puget Sound zeearm

Zo zal de stormachtige ferry overtocht van Victoria naar Seattle ook een bladzijde krijgen in mijn geschiedenis boek. Elke keer als ik nu op de wereldkaart ga inzoomen op de Juan de Fuca zeestraat, komt deze herinnering weer tot leven.

Dat vind ik het boeiende aan reizen ... de steden en landen op de wereldbol krijgen een gezicht. Als ik bijvoorbeeld de Japanse stad Kyoto hoor vernoemen, dan zie ik Hiromi voor mij, de Japanse uit Kyoto waarmee ik 10 dagen Bali heb verkend ... en ook Atsushi, de Japanse fotograaf die mij vereeuwigde op het strand van Maui.

Iedere medemens die ik ontmoet tijdens het reizen toont me zijn perspectief op het leven. Hierbij moet ik weer denken aan de Kahuna's van Hawaii, de wijze mannen van het eiland. Zij zeggen als ze hun verhaal doen, terwijl ze hun arm naar beneden slaan, dit is mijn zienswijze ... en dan maken ze een horizontale cirkel met hun arm en zeggen .... maar er is nog een cirkel van 360 graden aan andere zienswijzen op deze wereld, geef me de jouwe !

Ieder mens heeft zijn eigen unieke kijk
op de wereld.

Op Hawaii is het niet zo moeilijk om het leven door een roze bril te bekijken ... maar deze roze olifant zal ook wel ergens in België rondlopen zeker ? Geef me een seintje als je hem tegenkomt :-) Inmiddels ben ik op 5 maart terug geland in België.  De roze olifant verwelkomde me zowaar in de vorm van een zonnige lentedag !

 Bij deze wil ik de familie en vrienden bedanken die mijn reisverhaal gevolgd hebben de voorbije 3 maanden, want een verhaal komt pas tot leven dankzij de aandachtige toeschouwer ! Ne dikke merci dus ... and till we meet again somewhere over the rainbow :-)