Waimea canyon : Granddaddy of the pacific

I'm dreaming of a Kauaian Christmas. En die droom is uitgekomen. Ook in Kauai is er kerstversiering : kerstbomen, kerstverlichting in de parken en opblaasbare sneeuw- en kerstmannen à volonté. Wat heb ik gedaan op Kerstdag ? Wel, een auto gehuurd bij de International hostel samen met Stefan en Dana. (kosten per persoon benzine inbegrepen 25 dollar)

Om op deze feestelijke geboortedag van "Baby Gesus" het Hosana-in-den-hogen gehalte hoog te houden, zijn we eerst naar de plaatselijke Hindoe tempel gereden.  De Hindoe tempel ligt in de heuvels van Kapa'a iets verder dan de "Sleeping Giant".

Net voor de tempel staat er een Banyan boom : genre "gigantisch". In de Hindoe tempel zelf was een ceremonie aan de gang. Gedrieën zetten we ons tussen de andere feestvierders : een mix van mensen van Indische afkomst, toeristen (zoals wij) en Kauaienaars.

Hindoe beeld met op de achtergrond de gigantische banyan  boom

In de Hindoe tempel staat naast de vele afbeeldingen van Hindoegoden ook een grote melkwitte kwartskristal van 317 kg, als een soort van Shiva Lingam te schitteren. Een Shiva Lingam is een Hindoeïstisch voorwerp dat gebruikt wordt bij het aanbidden van de scheppingskracht van de god Shiva. (dank u Wikipedia)

Totzover dit Hindoe uitstapje. Tijd om terug in de auto te stappen richting Waimea canyon uitkijkplatform. Gedurende anderhalf uur zoefden we over het eiland, onderweg konden we vaststellen hoe groen het "Garden Island" Kauai wel is.Des te zuidwestelijker we kwamen, hoe meer de tropische bomen plaatsmaakten voor een droger uitziend landschap met akkerlanden. Als soundtrack kregen we Amerikaanse   kerstklassiekers te horen op de radio. Met I'm dreaming of a White Christmas dat door de boxen schalt op een tropisch eiland rondruisen, een Kerstmis om niet snel te vergeten :-)

In het kustdorpje Waimea is de afslag naar de Waimea Canyon. De weg stijgt opvallend snel en in "no time" hebben we een vogelperspecitef op de kustlijn. De oceaanhorizon is erg vaag vandaag, het lijkt alsof de oceaan naadloos overgaat in de lucht. Met het eiland Kauai als een fata morgana die in de blauwe lucht hangt te zweven.

Dit doet me denken aan een stukje jeugdsentiment, namelijk de jeugdserie "Het liegebeest". Waar het kasteel ook op een stukje land tusen de wolken zweeft. Super liege, liegebeest ... :-)

De weg naar de canyon golft en slingert alsof we op een achtbaan zitten. Onderweg stoppen we om enkele kiekjes te maken van het begin van de canyon. Dana (Day-na) uit Canada heeft een ulta professionele Nikon  camera bij ,en verschillende paperazzi lenzen. Hij weet als een echte camera "wizard" zowat alles over de wijde wereld van de fotokodak. 1 handige tip die hij mij gaf om de lens van mijn camera krasvrij schoon te maken is de handige lenspen. (te vinden voor 15 dollar op www.lenspen.com)

Het mooie aan reizen is dat je al spelenderwijs zoveel bijleert van de mensen die je ontmoet. Zo had Stefan een dure camera gekocht in Duitsland net voordat hij naar Hawaii vertrok. Maar als newbie kende hij de finesses van het fotograferen met zo'n geavanceerde kodak nog niet. In Dana vond hij zo de ideale camera-mentor, gratis voor niks.

Bij de Waimea canyon uitkijkparking aangekomen, wacht ons een kleurrijk 3D schouwspel. Ik had mij verwacht aan een flauw afkooksel van de Grand Canyon, maar de Waimea canyon is echt wel een kodakmoment waardig !

Al kan zelfs Dana's dure Nikon met superlens nooit alle nuances die we zien vastleggen. Het lichtspel met zon en wolken laat de canyon telkens een andere vorm en kleurschakering aannemen. De Waimea canyon heeft een breder kleurenpalet dan de Grand Canyon. Naast de rode tinten zijn vooral de verschillende groene kleuren die opvallen.

Op de plek waar het uitkijkplatform ligt komen verschillende canyons samen. Het is alsof we naar het "fysieke hart" van de canyon zitten te kijken, met de verschillende canyon-armen die als bloedvaten samenkomen in het hart.

Hoe dieper je kijkt, hoe verder je terugkijkt in de geschiedenis. De Waimea canyon rivier heeft met zijn erosie de geschiedenis van Kauai blootgelegd. Je kan duidelijk verschillende lagen, zoals in boomringen, onderscheiden in de canyon wand.

Net als een mens die met de jaren meer rimpels krijgt, zo heeft de erosie van de Waimea rivier en de regen diepe groeven en kloven gemaakt in het landschap. 5 miljoen jaar geschiedenis en beschaving van jong vulkaaneiland tot de grootmoeders leeftijd die het eiland nu bereikt heeft.

De rimpels van het eiland tonen de wijsheid van de jaren ... Zoveel beschavingen zelfs voor de Polynesiërs waren er de Menehune (klik voor info over de Menehune) die hier rondliepen ... en daarvoor waren er natuurlijk de Dino's met Fred Flinstone en BamBam.

Kauai, ons grootmoeke van de Pacifische oceaan, straalt een ongelooflijke schoonheid uit ... het is bijzonder boeiend om hier rond te lopen en contact te maken met de wijsheid van miljoenen jaren beschaving die in het Kauaiaanse landschap geweven is !