"The loveliest fleet of islands that lies anchored in any ocean" zo verwoordde Mark Twain zijn liefde voor de Hawaii-eilanden. En hij heeft gelijk :-). De wondermooie eilandgroep ligt ideaal verankerd daar in het midden van de Stille Oceaan.
Dankzij deze gunstige lokatie baadt de eilandengroep het hele jaar in het zonlicht. Voor de eeuwige zomer moet je dus naar de Hawaii-eilanden reizen. Mag da ? Altijd zomer. De puristen zullen zeggen ... da mag niet. Ik vind het alleszins een geruststellende gedachte dat Hawaii bestaat.
Wat ik ook zo wonderbaarlijk aan de Hawaii eilanden vind, is dat de hele levenscyclus verweven zit in de eilanden. Voor de kust van de Big Island is de oceaan al in verwachting van een nieuw eilandje Loihi ... terwijl aan de andere kant Kauai al de pensioengerechtigde leeftijd heeft. Over x aantal jaar zal het sterven door erosie en verdwijnen onder het zeeoppervlak.
In deze kwestie vormt het zeeoppervlak ook het gordijn waarachter het geboorteproces en sterfteproces zich afspeelt. Het blote oog ziet niet wat er zich afspeelt onder dat wateroppervlak :-) Net zomin als wij weten waar we vandaan komen of wat er gebeurt als wij sterven.
Waar gaan we naartoe als we het tijdelijke voor het eeuwige inwisselen ? Sommige zeggen ... we verdwijnen in het grote niets ,volgens anderen eten we rijstpap met gouden lepeltjes in de hemel.
Ik hou het liever bij de metafoor van kopje ondergaan in die grote oceaan ... net zoals een eiland dat terug verdwijnt onder het wateroppervlak. Voor het blote oog is het niet meer zichtbaar, maar onder het wateroppervlak bevindt zich nog een hele nieuwe onderwaterwereld .... waar nog plaats is voor het mysterie !
In deze kwestie vormt het zeeoppervlak ook het gordijn waarachter het geboorteproces en sterfteproces zich afspeelt. Het blote oog ziet niet wat er zich afspeelt onder dat wateroppervlak :-) Net zomin als wij weten waar we vandaan komen of wat er gebeurt als wij sterven.
Waar gaan we naartoe als we het tijdelijke voor het eeuwige inwisselen ? Sommige zeggen ... we verdwijnen in het grote niets ,volgens anderen eten we rijstpap met gouden lepeltjes in de hemel.
Ik hou het liever bij de metafoor van kopje ondergaan in die grote oceaan ... net zoals een eiland dat terug verdwijnt onder het wateroppervlak. Voor het blote oog is het niet meer zichtbaar, maar onder het wateroppervlak bevindt zich nog een hele nieuwe onderwaterwereld .... waar nog plaats is voor het mysterie !
Maar genoeg gefilosofeerd nu ... we bevinden ons nog onder de levenden dus varen we verder op het cruise schip van het leven. Mijn cruise schip heeft dus enkele maanden de Hawaii eilanden aangedaan. Er is een rare soort van tegenstelling die je ervaart eens op de Hawaii eilanden. Hawaii behoort namelijk tot de wereldmacht USA. Dat merk je ook aan de infrastructuur ... alles moet bigger en better zijn voor de Amerikanen. Gigantische winkelcentra en hotels lijken soms als een tang op een varken te staan op de lieflijk exotische eilanden.
Een mooi metaforisch beeld van deze paradox ... was de vriendelijke Hawaiiaanse vrouw in de monstertruck. Dat ging zo ...ik moest de straat oversteken en er kwam zo'n monstertruck (zoals op onderstaande foto) naar me toe gereden. Onbewust doe je dan al een stapje terug, het is alsof een pitbull met opengesperde bek op je afkomt. De monstertruck stopte echter. Pas toen ...zag ik dat er een vriendelijke Hawaiiaanse vrouw achter het stuur zat. Zij gebaarde al glimlachend dat ik kon oversteken.
In dat opzicht is het voor de rest van de wereld misschien ook wel een zegen dat Barack Obama aan het stuur van de wereldmacht USA zit. Hij is misschien geen vrouw, maar hij is wel opgegroeid op de Hawaii eilanden !
Volgens mij laat dit sporen na ... opgroeien in Hawaii :-). Ik heb zelf ondervonden hoe weldadig de schoonheid van deze eilandengroep kan zijn. Zijn zonnestralen en zijn heerlijk warme oceaan ... zijn fotogenieke stranden ... zijn kleurrijke bloemen en regenbogen. Het kamperen op Hawaii was ook een openbaring, in slaap vallen met het geluid van de Stille oceaan op de achtergrond.
De eilanden hebben een apart ritme ... een beetje zoals het aparte ritme van reggea-beat van Bob Marley zijn muziek, misschien vandaar ook dat Marley's muziek zo populair is op Hawaii. "There is a natural mystic blowing through the air, if you listen carefully now you will hear". Bob Marley
Een eiland in de zon ... is het beste medicijn, tegen druilerig grijs winterweer !
Het laatste woord laat ik aan de Hawaiiaanse zanger Iz Kamakawiwo'ole, met zijn versie van "Somewhere over the rainbow" ... bij het horen van dit lied moet ik weer denken aan Pua, de Hawaiiaanse vrouw die me een dikke knuffel gaf. Iz en Pua verpersoonlijken voor mij de Aloha spirit van de eilanden die niet in woorden is te vatten !
No comments:
Post a Comment